เพื่อเป็นวันสุขภาพจิตโลกอดีตผู้รักษาประตูโคเวนทรี, วีคอมบ์, ร็อตเธอร์แฮมและอ็อกซ์ฟอร์ด
เล่าถึงประสบการณ์ที่เป็นโรคซึมเศร้าที่ทำให้อาชีพการงานของเขาตกต่ำและตอนนี้เป็นแรงบันดาลใจให้เขาช่วยเหลือผู้อื่นที่กำลังประสบปัญหาเดียวกัน
“จำนวนเพื่อนร่วมทีมที่ติดต่อฉันเพื่อบอกว่าพวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันอยู่ในสภาพจิตใจแบบนั้น” สก็อตต์เชียร์เรอร์บอกกับ Sky Sports “ไม่มีใครระแคะระคาย”
การพูดอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพจิตของเขากับร็อบแบล็กเบิร์นเพื่อนในพอดคาสต์ The Footballers Mindset ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นประสบการณ์การระบายความร้อนของเชียเรอร์ อดีตผู้รักษาประตูวัย 39 ปีใช้เวลามากกว่า 15 ปีในการหาเลี้ยงชีพในลีกระดับล่างของอังกฤษ
เขาไม่แน่ใจว่าจะได้รับความตรงไปตรงมาของเขาอย่างไร
“ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เปิดใจและพูดคุยกับผู้คนอย่างถูกต้องถ้ามันช่วยคน ๆ หนึ่งนั่นก็เกินพอแล้ว แต่ดูเหมือนว่าจะโดนใจคนจำนวนมาก
“ฉันมีโทรศัพท์บ่อยมากและมีข้อความมากมายบางคนมาจากคนที่ฉันไม่ได้คุยด้วยเลยใน 10 ปีมีคนอื่น ๆ บอกว่าพวกเขาเคยผ่านสิ่งเดียวกันมาแล้ว แต่รู้สึกว่าพูดไม่ได้ เกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะอุตสาหกรรมเป็นอย่างไรตอนนี้มันเปลี่ยนไป แต่ก็ยังมีตราบาปที่ไม่อยากให้ดูเหมือนอ่อนแอ ”
เชียเรอร์ซ่อนความคิดด้านมืดของตัวเองมานานหลายปี ชื่อเสียงในฐานะชีวิตและจิตวิญญาณของห้องแต่งตัวปฏิเสธความรู้สึกที่จะคืบคลานเข้ามาเมื่ออยู่คนเดียว ไม่มีใครรู้จริง ๆ แต่พวกเขาเห็นผลของมันในการแสดงบนสนามและอารมณ์แปรปรวนที่ทำลายความสัมพันธ์
“การไปเล่นฟุตบอลเป็นเหมือนการปลดปล่อยการออกกำลังกายการล้อเล่นการได้เป็นศูนย์กลางในห้องแต่งตัวนั้นเป็นหัวใจสำคัญของห้องแต่งตัวสำหรับผม แต่ทันทีที่ประตูรถปิดระหว่างทางกลับบ้าน ทุกอย่างหยุดลงทันทีฉันเดินทางด้วยตัวเองหลายครั้งซึ่งไม่ดีต่อสุขภาพจากนั้นฉันก็ต้องใส่หน้ากากอีกอันเพื่อแกล้งครอบครัวของฉันว่าฉันสบายดี ”
เขาเชื่อมั่นว่าวิถีชีวิตของนักฟุตบอลไม่ใช่ความร่ำรวยและชื่อเสียงที่มักถูกพูดถึง แต่ความเป็นจริงที่ระบายอารมณ์ของการเลือกอาชีพนั้นมีส่วนร่วม
“ฉันคิดว่าปัญหาสุขภาพจิตของฉันหลายอย่างต้องทำกับสิ่งนั้น” เขากล่าวถึงการเดินทางที่พาเขาไปทางใต้ของพรมแดนจากอัลเบียนโรเวอร์สไปยังโคเวนทรีในฐานะผู้มีความหวังวัย 22 ปี “ ฉันคิดว่าคุณต้องอยู่อย่างต่อเนื่องและนั่นเป็นเรื่องยากมากในการเล่นกีฬาที่มีทั้งเสียงสูงและต่ำมากมายฉันไม่คิดว่าผู้คนจะเข้าใจถึงการเสียสละที่เกิดขึ้น
“มันเป็นเพียงการระบุว่าคุณมีงานที่ดี แต่ตอนนี้เป็นเวลา 17 ปีแล้วที่ฉันอยู่ที่อังกฤษและมีการย้ายบ้านเกือบ 20 ครั้งในอาชีพการงานนั่นเป็นเรื่องน่าขันเมื่อคุณมองย้อนกลับไป แต่นั่นคือวิธีที่คุณไล่ตามสัญญาคุณไล่ล่าความสำเร็จ
“แม้ว่าคุณจะอยู่ภายใต้สัญญาคุณก็ต้องวางแผนฉันคิดว่ามีเพียงสโมสรเดียวที่ฉันใช้เวลามากกว่าสองปีและนั่นคือวีคอมบ์วันเดอร์สดังนั้นฉันจึงเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาและมีความกลัวอยู่ตลอดเวลาว่าจะเกิดอะไรขึ้น เกิดขึ้นต่อไป
“ตอนที่ฉันอยู่ที่คราวลีย์และในเดือนกุมภาพันธ์ฉันเอ็นไขว้หลังแตกฉันมีรอยแตกใกล้จะสมบูรณ์แล้ว แต่เพราะฉันหมดสัญญาในฤดูร้อนนั้นฉันจึงบังคับตัวเองให้กลับมาฝึกซ้อมภายในหกสัปดาห์ฉันได้เล่นเกมสุดท้ายจริงๆ ของฤดูกาลเพื่อช่วยให้เราเลื่อนชั้นมันยังคงฉีกขาดและผมเล่น 90 นาทีเต็มในการแข่งขัน
“ ฉันแค่มองย้อนกลับไปที่สิ่งเหล่านี้และคิดว่ามันบ้ามาก แต่ในเวลาที่ฉันคิดคือฉันมีครอบครัวที่ต้องเลี้ยงดูและฉันมีเงินที่ต้องจ่ายถ้าฉันบาดเจ็บฉันจะไม่มีทางย้าย
“มันบ้ามากที่คุณผ่านตัวเองมา”
แรงกดดันที่เชียเรอร์ใส่ตัวเองส่งผลกระทบต่อผู้อื่นด้วยเช่นกัน
“ ความสัมพันธ์ของฉันกับแม่ของลูก ๆ ได้รับผลกระทบ” เขายอมรับ
“มันมาถึงขั้นตอนที่ฉันขาดการติดต่อกับเพื่อน ๆ ฉันไม่ได้สื่อสารกับผู้คนมันไม่ใช่เรื่องส่วนตัวคุณแค่เข้าไปในเปลือกของคุณคุณพูดคุยกับผู้คนในวงการฟุตบอลและบอกพวกเขาว่าคุณสบายดีนอกจากนั้นคุณ กลายเป็นคนสันโดษและถอยเข้าสู่โลกของตัวเองและนั่นไม่ใช่โลกที่ดีมากมันเป็นสถานที่ที่มืดมนปัจจัยทั้งหมดเหล่านั้นรวมกันและเลวร้ายลง
“ถ้าคนซื่อสัตย์อย่างไร้ความปราณีพวกเขาไม่ชอบแบบนั้นพวกเขาไม่อยากเชื่อเลยว่านักฟุตบอลจะไม่มีความสุขได้พวกเขาไม่คิดว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ในบางครั้งดังนั้นคุณต้องแสร้งทำเป็นว่าทุกอย่างตกลงอยู่ตลอดเวลานั่นไม่ใช่ จริงการต้องรักษาข้ออ้างนั้นไว้เพราะคุณไม่สามารถบ่นได้นั้นเป็นเรื่องยากเพราะคุณเป็นมนุษย์และสิ่งต่างๆเข้ามาหาคุณ ”
แม้กระทั่งตอนนี้หลังจากอาชีพที่เขาปรากฏตัวในตำแหน่งอาวุโสมากกว่า 400 ครั้งเชียเรอร์ก็สงสัยว่าจะเป็นไปได้มากกว่านี้หรือไม่หากความคิดของเขาไม่ถูกทำลาย
อาการซึมเศร้าสะกดรอยตามเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาชีพการงานของเขาในเวลาต่อมาเนื่องจากผลกระทบจากการปฏิบัติการที่แตกต่างกันแปดครั้งส่งผลกระทบ “ตอนที่ฉันอยู่ในที่มืดการบาดเจ็บเหล่านี้รู้สึกแย่ลงมากทุกๆวันและทุกๆเกมฉันเจ็บปวดมันรู้สึกแย่ลงเพราะฉันรู้สึกอย่างไร”
การถือกำเนิดของโซเชียลมีเดียไม่ได้ช่วยอะไรเช่นกันและเชียเรอร์ก็ไม่มีอะไรนอกจากความเห็นอกเห็นใจสำหรับนักฟุตบอลรุ่นใหม่ที่เอื้อมมือถือโทรศัพท์ทันทีที่การแข่งขันสิ้นสุดลง
“ฉันรู้ว่าสำหรับฉันโดยส่วนตัวคุณเกือบจะค้นหาการปฏิเสธ” เขาอธิบาย “จะมี 99 สิ่งที่พูดในเชิงบวก แต่คุณกำลังค้นหาสิ่งนั้นในแง่ลบ”
ที่เกิดขึ้นหลังเกม แต่ที่น่าตกใจคือภาวะซึมเศร้าของเชียเรอร์หมายความว่ามีหลายครั้งที่เขากำลังเดินเข้าสู่สนามซึ่งเต็มไปด้วยความคิดเชิงลบ
“ก่อนเกมบางเกมฉันจะพูดกับผู้คนว่าวันนี้ฉันจะได้คนในการแข่งขันเพราะฉันอยู่ในพื้นที่หัวที่ดีและจากนั้นฉันก็จะเป็นผู้ชาย
“แต่ก่อนหน้าเกมยังมีอีกหลายครั้งที่คุณแค่ต้องการค้นหาเจ้าหมอนี่ในระบบเสียงประกาศสาธารณะและบอกเขาว่ามีโอกาสที่ดีมากที่คุณจะได้ **** ขึ้นในวันนี้ดังนั้นโปรดอย่าอยู่ข้างหลังฉัน . แค่จะเตือนแฟนไว้ก่อนแล้ว.
“การแสดงของฉันร้อนและเย็นชามากเพราะฉันมีความไม่คงเส้นคงวาภายในตัวเองและพยายามควบคุมอารมณ์จึงแสดงออกมาในสนามฉันสงสัยว่าเมื่อมองย้อนกลับไปว่าฉันจะประสบความสำเร็จอะไรได้บ้างถ้าก่อนหน้านี้ฉันควบคุมมันได้มาก อาจเสียไปในฟุตบอล ”
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะในอุตสาหกรรมที่มีการแข่งขันสูงเช่นนี้ผู้เล่นรู้สึกว่าถูกบังคับให้ระบายความรู้สึกมากกว่าที่จะแก้ไขปัญหา เมื่อเชียเรอร์แนะนำเพื่อนให้เปิดใจเหมือนที่เขาทำผลที่ตามมาของการพูดออกไปก็ปรากฏชัดในไม่ช้า
“มีผู้จัดการทีมที่จะไม่เลือกผู้เล่นหากพวกเขามีปัญหาสุขภาพจิตเพราะพวกเขาบอกว่าพวกเขาไม่สามารถไว้วางใจพวกเขาได้คุณยังคงต่อสู้กับเรื่องแบบนั้น
“มีเด็กคนหนึ่งที่ฉันจำได้ว่ากำลังดิ้นรนและมีปัญหาเรื่องความวิตกกังวลอย่างมากเขาได้เคลื่อนไหวและพูดกับฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ฉันบอกให้เขาคุยกับผู้จัดการและเปิดเผยและซื่อสัตย์เพราะมันไม่ได้ช่วยให้คุณใส่ขวด ผู้จัดการบอกเขาว่าตอนนี้ไม่สามารถไปรับเขาได้เพราะไม่รู้ว่าวันเสาร์จะเชื่อใจเขาได้หรือไม่
“ คุณยังคงต่อสู้กับเรื่องนั้นอยู่อย่างแน่นอนแม้ว่ามันจะดีขึ้นเรื่อย ๆ และมีคนพูดถึง แต่ก็ยังมีคนที่ไม่เข้าใจและไม่ได้ให้ความรู้กับตัวเอง”
ความศักดิ์สิทธิ์ของเชียเรอร์เกิดขึ้นหลังจากชนก้นหิน
ความแข็งแกร่งของการตอบสนองต่อการปรากฏตัวของพอดคาสต์ของเขาส่วนหนึ่งมาจากเรื่องราวที่น่าตกใจของการมีความต้องการให้เบี่ยงออกจากมอเตอร์เวย์ในช่วงเวลาที่เยือกเย็นโดยเฉพาะเมื่อความคิดครอบงำเขา
“ ฉันคิดว่าฉันเพิ่งคิดว่าตัวเองโชคดีที่ไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย”
แต่เป็นอีกช่วงเวลาส่วนตัวที่สนิทสนมซึ่งโดดเด่นสำหรับตัวของเชียเรอร์เอง
“ช่วงเวลาแห่งความก้าวหน้าที่แท้จริงสำหรับฉันคือตอนที่ฉันทำมันหายไปหนึ่งครั้งต่อหน้าลูก ๆ ของฉันเห็นได้ชัดว่าฉันพูดด้วยสำเนียงกลาสโกว์ที่กว้างและลึกมันน่ากลัวทีเดียวลูกสาวของฉันอยู่ตรงหน้าฉันและพวกเขาก็ *** * ตัวเองร้องไห้อย่างบ้าคลั่งฉันจะจำมันไว้เสมอมันเหมือนกับว่าฉันกำลังดูบางสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนอื่น
“ ตอนนั้นฉันรู้แล้วว่าฉันต้องจัดการตัวเองที่นี่จริงๆ”
มันยังคงต้องใช้เวลา มีอารมณ์ขันสีดำที่พบได้ในเรื่องราวของเขาที่จะไปพบแพทย์เพียงเพื่อให้เขาเปิดเผยว่าเขาเป็นผู้สนับสนุนสโมสรที่เชียเรอร์เล่นอยู่ในเวลานั้น “ในหัวของฉันเขากำลังจะบอกทุกคนดังนั้นฉันจึงไม่ได้กลับไปหาเขา”
การไปพบอดีตแพทย์ของสโมสรในเวลาต่อมาทำให้เขาได้รับยา ที่ช่วย เป็นเวลาหนึ่ง, ซักพัก. “ความคิดเดิม ๆ ของฉันเริ่มต้นขึ้นและฉันตัดสินใจว่าฉันไม่ต้องการแท็บเล็ตเพื่อเอาชนะสิ่งนี้”
แม้แต่การสนับสนุนจาก PFA ก็ไม่เพียงพอ
“ฉันไปที่ PFA และมีการประชุมกับนักบำบัด 12 ครั้ง แต่ฉันไม่สามารถติดต่อกับนักบำบัดที่ฉันคุยด้วยได้ฉันคิดว่าสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับนักกีฬาคือการรู้สึกว่ามีคนรับพวกเขาเพราะเราไม่ใช่เรื่องปกติของเรา มีความคิดที่แตกต่างกัน
“มันเกี่ยวกับการค้นหาความสัมพันธ์กับคนที่จะพูดกับฉันในแบบที่ฉันจะได้รับ Rob Blackburne เป็นเพื่อนเขาพูดในแบบที่ฉันพูดและเขาก็เข้าใจ
“เขาเป็นคนแรกที่ฉันโพล่งออกไปจริงๆ
“ ตอนนั้นมีความเห็นอกเห็นใจมากเมื่อคุณเล่าให้ใครฟัง แต่ไม่มีใครรู้จริงๆว่าจะพูดอะไร แต่เมื่อฉันโพล่งให้ร็อบฟังเขาก็แค่ถามฉันเขาท้าทายฉัน
“เขาเอาแต่เข้ามาหาฉัน ‘ทำไมคุณถึงรู้สึกแบบนั้น?’ เขาปลุกความคิดของฉันให้คิดถึงทุกสิ่งในรูปแบบที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงฉันเริ่มรู้สึกเข้มแข็งขึ้นและเข้มแข็งขึ้นกลับสู่ความแข็งแกร่งตามปกตินั่นคือการเดินทางของฉันกับมัน ”
มันเป็นจุดเปลี่ยนและตอนนี้เชียเรอร์อยู่ในจุดที่ดีขึ้น
กลไกการเผชิญปัญหาช่วยได้
“ ยังมีหลายวันที่ฉันรู้สึกว่ามันกำลังคืบคลานเข้ามาหากสิ่งต่างๆในชีวิตของคุณไม่เป็นไปตามแผน แต่ตอนนี้ฉันรับรู้แล้วสิ่งของฉันคือฉันจะวิ่ง 5 ไมล์ในตอนท้ายมันก็หายไป
“ ตอนนี้ฉันไม่ได้ต่ำเกิน 30 นาทีแล้วแม้ว่าตอนนี้จะเป็นเวลา 10 โมงเช้าฉันก็จะรู้ว่าฉันต้องไปวิ่งหรือออกกำลังกายบางอย่างแม้แต่แค่ดื่มกาแฟกับเพื่อน . สังคม. เมื่อก่อนฉันรู้สึกแบบนั้นฉันจะหลบหน้ามันตอนนี้ฉันรู้ทริกเกอร์แล้วและฉันต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อเปลี่ยนวิธีคิดของฉัน
“แต่ความจริงก็คือช่วงเวลาเหล่านั้นกลายเป็นเรื่องเล็กน้อยและห่างไกลกันเพราะฉันมีนิสัยที่ดีในชีวิตประจำวันสิ่งอื่น ๆ ของมันคือตอนนี้ฉันเปิดใจกับมันมากตอนนี้ฉันสามารถพูดเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดายเพราะฉัน รู้สึกเหมือนได้ควบคุมมัน”
นอกเหนือจากการมีความสุขกับการเกษียณอายุและรับโอกาสในการใช้เวลากับลูกสาวมากขึ้นขั้นตอนต่อไปในการเดินทางของเชียเรอร์คือการนำประสบการณ์ของตัวเองไปใช้ประโยชน์ เขากลายเป็นที่ปรึกษาทางการเงินโดยได้รับแรงบันดาลใจจากประสบการณ์เชิงลบในฐานะเด็กที่โคเวนทรี แต่นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของความช่วยเหลือที่เขาหวังจะให้
“ การได้ช่วยเหลือผู้อื่นรู้สึกดีมากฉันไม่คิดว่าจะมีอะไรที่น่าพึงพอใจมากไปกว่านั้นพูดตามตรงและส่วนใหญ่ในชีวิตของฉันในตอนนี้คือต้องการช่วยเหลือผู้คนและให้ความรู้พวกเขาทำให้พวกเขาตระหนักว่าที่นั่น น่าจะเป็นคนที่อยู่ในห้องแต่งตัว ของพวกเขา ตอนนี้กำลัง รู้สึกว่า ฉันรู้สึกยังไง ระวังคุยกับ คนอื่นให้แน่ใจว่าพวกเขาสบายดี ”
ก่อนการสัมภาษณ์ครั้งนี้เขาเพิ่ง “ได้คุยกับนักฟุตบอลหนุ่ม เมื่อเช้านี้ ซึ่งกำลังต่อสู้กับมันทั้งหมด” แต่ก็มีเรื่องราวดีๆเช่นกัน “ผู้ชายที่โดนผู้จัดการตัดพ้อเพราะบอกเขาเกี่ยวกับความวิตกกังวล ของเขาเขา พูดเรื่องความวิตก กังวล ต่อไป” เขากล่าว
“ ของแบบนี้มันน่าทึ่งมาก”
และเขามีคำแนะนำ เกี่ยวกับการดูแล สุขภาพจิต ของเราหรือไม่?
“สิ่งแรกที่เราต้องคิดคือเราทุกคนเป็นมนุษย์และเราทุกคนต้องดิ้นรนชีวิตคือชีวิตไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ 100 ปอนด์ต่อสัปดาห์หรือ 100,000 ปอนด์มันเป็นเรื่องของการสังเกตเห็น การเปลี่ยนแปลง ที่เล็กที่สุด หรือหากพวกเขา ตอบสนองใน วิธีที่แน่นอน แต่มันไม่ได้เกี่ยวกับ การรอ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในช่วงเวลานี้ ที่เราอยู่ในตอนนี้เพียงแค่โทรหาใครสักคนเพื่อดูว่าพวกเขาสบายดีไหม
“ ตราบใดที่เราทำตามขั้นตอนและผู้คนยังซื่อสัตย์มากขึ้นไม่ได้หมายความว่าจะมีใครบางคนน้อยลงถ้าพวกเขามีปัญหาสุขภาพจิตหากเราทุกคนช่วยกันได้อีกนิดโลกก็จะ เป็นสถานที่ที่ดีกว่ามาก ”
อ่านข่าวอื่นๆได้ที่ >>> UFABETWINS
หน้าแรก >>> บ้านผลบอล
